Herkese merhaba. Bugün sizlere yeni okuduğum bir kitapla geldim.
Süleyman Fırat'ın kaleme aldığı Turabdin'in Çocukları. . .
Kitap oldukça çok sayfalı ama sürükleyici bir anlatımı var.
Eğer Mardin'de bulunduysanız biliyorum ki size ayrı bir keyif verecek. Sayfalar arasında gezinirken sanki kaldırımlarda ruhunuzun sesini duyar gibi ...
Turabdin'in Çocukları...
Romanda birkaç bireyin hikayesi anlatılıyor.
Birbirleriyle yolları kesişenler, bu kesişmeler sonucunda kendini tanıyanlar ve önyargıları...
Kısacası bu kitapta hepimiz kendinden bir koku bulacaktır. Ben de bir eğitimci olarak romandaki eğitime değiniş tarzını fazlaca beğendim. Evet bir ihtimal de bir düş fakat her reel aslına bakarsan bir düşten doğmaz mı?
Beni oldukça etkileyen Mardin'de geçen hikayeye tesadüfen toplumsal medyada rastladım.
Okudukça beni içerisine aldı, birtakım yerlerde gülümseme, bazı yerlerde ise hüzünlenmeme hatta ara sıra de kızmama neden oldu...
İnsanın ne oldukça haksızlıklarla boğuşmak zorunda kaldıkları, değişik coğrafyaların hayata bakış açılarını bilsem de daha net şekilde görmeme sebep oldu.
Romandaki öğretmenin hem kendi ile hem toplumla hem de tahsil adına verdiği mücadeleyi okumak da kendinizi sorgulamanıza acaba ben ne yapardım diye kendinize sorular sormanıza neden oluyor.
Mardin'e gitmediyseniz bile bu romanı okuduktan sonra içinizde oralarda olma isteği uyanıyor.
Karakterlerden en çok Güldem hoşuma gitti.Kendi kendine sorguları, eğitim adına fedakarlıkları dik durma çabaları ve ne olursa olsun sonunda kendini bulması...
Diğer bir karakter olan Mustafa'nın da sırrını ilerledikçe öğreniyor, yaptıklarına kah seviniyor kah üzülüyorsunuz başına gelenlere...
Mardin'deki evlatların hayatlarını okudukça is hayata yararlı olabilme çabalarını, bunların bazen nasıl engellenmeye çalışıldığını, fakat her şeye karşın vazgeçmemeleri, değişik yollar bulma çabalarını okurken gözlerinizin dolmasına engel olamıyorsunuz..
Sizlere de kesinlikle öneri ettiğim bu hikayenin ümit ederim devamı gelir ve ben de keyifle okurum.
Hepinize iyi okumalar dilerim.
Feyza TANYOLAÇ
